Η επίδραση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην διαμόρφωση της φιλοσοφίας ,της ποίησης και της επιστήμης κατά τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό

Άγαλμα Ιούλιου Καίσαρα

Στη γλυπτική, ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι προσωπογραφίες (ανδριάντες ή προτομές) αυτοκρατόρων, στρατηγών, ιδιωτών, στις οποίες οι καλλιτέχνες προσπαθούν να αποτυπώσουν τα ατομικά χαρακτηριστικά του εικονιζόμενου. Από τον 3ο αιώνα και ύστερα, φροντίζουν περισσότερο να εκφράσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου. Μια άλλη κατηγορία γλυπτών είναι τα ιστορικά ανάγλυφα που εικονίζουν ιστορικά γεγονότα, εκστρατείες, λατρευτικές τελετές και στολίζουν βωμούς, αψίδες και θριαμβικές στήλες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στήλη του Τραϊανού στη Ρώμη. Επίσης υπήρχαν και οι σαρκοφάγοι που η χρήση του για τους πλούσιους Ρωμαίους, γενικεύεται στα χρόνια του Αδριανού, ενώ έχουν ανάγλυφη διακόσμηση με θέματα άλλοτε καθαρά διακοσμητικά κι άλλοτε συμβολικά, παρμένα από την ελληνική μυθολογία. Πηγή είναι και εδώ η ελληνική ζωγραφική και γλυπτική. Αργότερα εμφανίζονται και θέματα που τονίζουν την ανδρεία του νεκρού, όπως το κυνήγι του λιονταριού που συμβολίζει την νίκη του ανθρώπου.

Οι μαθητές που συμμετείχαν:

Βασιλείου Γιώργος

Κακομανώλης Ιωάννης

Καμπίτσης Άγγελος

Μπασδέκης Δημήτρης

Νάστου Ελίνα

Ζωγραφική και Γλυπτική της Αναγέννησης στην Ιταλία

Ενώ στην εποχή του Μεσαίωνα η γλυπτική περιορίστηκε αποκλειστικά σε θρησκευτικά θέματα, κατά την περίοδο της Αναγέννησης ανανεώθηκαν τα θέματα αυτής της τέχνης. Ο ρεαλισμός και η πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας είναι πλέον ο κύριος στόχος. Η ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα. Τα αγάλματα αποδίδονται τις περισσότερες φορές με πραγματικές ανθρώπινες αναλογίες ή και με μεγαλύτερα μεγέθη, όπως το περίφημο έργο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου. Τέλος, οι αναπαραστάσεις του γυμνού ανθρώπινου σώματος δεν αποτελούν πλέον ταμπού όπως γινόταν στο Μεσαίωνα. Δαβίδ, γλυπτό του Michelangelo Mεγάλες τεχνικές καινοτομίες έγιναν στη ζωγραφική κατά την διάρκεια της Αναγέννησης. Τεχνικές όπως το sfumato το οποίο στηρίζεται στην υπέρθεση διαδοχικών στρωμάτων χρώματος, η προοπτική στην οπτική γωνία, η διακόσμηση και ζωγραφική των θόλων των κτιρίων. Καινοτομία ήταν η ζωγραφική με λάδι, αναμειγνύοντας το λάδι με κάποια χρωστική ουσία, η οποία επέτρεψε μια λαμπρότητα και ένα μεγαλύτερο βάθος στην απεικόνιση, ειδικότερα στην δημιουργία σκιών. Επιπλέον, κυρίως χάρη στις έρευνες του Ντα Βίντσι, η ζωγραφική σε καμβά αντικατέστησε τη ζωγραφική στο ξύλο. Οι μαθητές που συμμετείχαν : Παλάβρα Μαριλένα Τερβισίδης Βασίλης Φώσκολος Χάρης Χριστοφορίδη Βίβιαν Ψαρρά Στεφανία